«Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε»

Την Τρίτη 17 Ιουνίου, ώρα 6.00 μ.μ., στην αίθουσα θεάτρου του Κολλεγίου Αθηνών (Στέφανου Δέλτα 15, Παλαιό Ψυχικό) παρουσιάζεται η ταινία «Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε», αφιερωμένη στο μεγαλύτερο ελληνοορθόδοξο κοιμητήριο της Κωνσταντινούπολης, στην καρδιά της Πόλης, ένα αληθινό μουσείο αρχιτεκτονικής και γλυπτικής ενός χαμένου σήμερα Ελληνισμού...

“Η Ευαγγελία Κουτσαντώνη – Αϊβάζογλου έχασε 23 άρρενες συγγενείς στην Μικρασιατική Καταστροφή“.

 Αναρτούμε σήμερα μια μοναδική οπτικοακουστική μαρτυρία που καταγράψαμε με παρότρυνση και συμβολή του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη και την αφιερώνουμε στη μνήμη της Ευαγγελίας Κουτσαντώνη – Αϊβάζογλου που έφυγε από τη ζωή στις 29 Απριλίου του 2014 για αυτό και το
υλικό δεν έχει υποστεί καμία περικοπή και επεξεργασία μοντάζ. 
 Νατάσα Μποζίνη

Aπό τη Σμύρνη στη Θεσσαλονίκη
Η Ιστορία της από τον Βλάση Αγτζίδη

Στη φωτογραφία, που τραβήχτηκε κάπου μεταξύ των οδών Δελφών, Μακεδονίας και Καραϊσκάκη της Θεσσαλονίκης , η Ευαγγελία Κουτσαντώνη-Αϊβάζογλου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μου αφηγείται την οικογενειακή της ιστορία…

Η Ευαγγελία γεννήθηκε το 1921 στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης, στο χωριό Μουραντιέ (ή Χαμηδιέ, που παλιότερα οι μουσουλμάνοι το αποκαλούσαν «Γκιαούρκιοϊ»)  της Μαγνησίας. 

Η ελληνική μοναρχική κυβέρνηση των Γούναρη-Πρωτοπαπαδάκη, είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τους άμαχους χριστιανικούς πληθυσμούς στο έλεος του Κεμάλ, αφού προηγουμένως τους είχε απαγορεύσει να εξοπλιστούν. Ήδη, δύο μήνες πριν την κατάρρευση του μετώπου, είχε νομοθετήσει με την υπογραφή του Βασιλιά Κωνσταντίνου, το νόμο (2870/1922) με τον οποίο απαγόρευε την έξοδο των χριστιανικών πληθυσμών από τη Μικρά Ασία. 

Πόντος και ο Πολύμορφος Πολιτισμός των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας

Είναι το θέμα στο Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας  από το “Ελεύθερο Πανεπιστήμιο” Δήμου Κηφισιάς που θα δωθεί 2 Μαϊου και  6-8 μ.μ.στην 
«Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου, Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού)

Τίτλος του σεμιναρίου: ΄΄Αφιέρωμα στον Πόντο και στον πολύμορφο ελληνικό πολιτισμό της Μαύρης Θάλασσας, όπως τον κατέγραψαν οι ερευνητές
Δημήτρης Μαντζούρης (ΚΕΠΕΜ) και Νίκος Ζουρνατζίδης-Εριφύλη Μπακιρλή (Σέρρα).
Σχόλιο για την ιστορία:Αντώνης Παυλίδης, δρ. κοινωνιολογίας΄΄

Συντονίζει Λία Βαλάτα-Τσιάμα

https://kars1918.wordpress.com/2014/01/05/seminar/

΄΄Παιχνίδια΄΄ της Ιστορίας από το 1821 στο 1912

Η σχέση της Ψαριανής οικογένειας Καλλάρη με την απελευθέρωση της Ελλάδας, έχει αφετηρία στην προετοιμασία του  αγώνα, πριν το 1821 και αμέσως μετά τη μύηση επιφανών Ψαριανών, στη Φιλική Εταιρεία.

Σε ιστορικά αρχεία, προσωπικά ημερολόγια και απομνημονεύματα αγωνιστών εμφανίζονται οι πρόγονοι του Στρατηγού Καλλάρη, στην αρχή, να συμβάλλουν οικονομικά, όπως και πολλές οικογένειες των Ψαρών.

Με την έναρξη του αγώνα ο Θεοδωρής Καλάρης διέθεσε το  πλοίο του ΄΄Καλλιόπη΄΄ Ο Γιάννης Καλάρης με το δικό του πλοίο, συμμετείχε στις πυρπολήσεις και τις Ναυμαχίες.

Ο πατέρας του Στρατηγού, ο Γεώργιος Καλλάρης ήταν μόλις 13 ετών όταν το νησί του ξεσηκώθηκε και μόλις 16  όταν βίωσε την καταστροφή των Ψαρών.

Τέσσερα  χρόνια μετά, κατατάχθηκε εθελοντής στο Αρχηγείο Συντάγματος του Στρατηγού Φαβιέ για να συμμετάσχει στη απελευθέρωση της Χίου το 1828.

 Η εκστρατεία διεκόπη αλλά ο νεαρός είχε πάρει την απόφασή του να παραμείνει στρατιώτης, τουλάχιστον μέχρι να δει τη χώρα και τον τόπο του ελεύθερο.

 (Κάποια στοιχεία της πορείας του θα βρείτε στην ανάρτηση:

Ο στρατός έγινε η ζωή του. 

Γεώργιος Καλλάρης

Η επανάσταση του 1821 ήταν η αρχή για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Ο ίδιος έφυγε από τη ζωή χωρίς να νιώσει τη χαρά της απελευθέρωσης της Χίου και των Ψαρών.

 Φρόντισε όμως να ακολουθήσει στρατιωτική πορεία  ο γιός του ο Κωνσταντίνος Καλλάρης. 

Ένα τμήμα της δικής του Μεραρχίας Ξηράς  κλήθηκε από τη Θεσσαλονίκη, για να συμμετάσχει με το Πολεμικό Ναυτικό  του Κουντουριώτη, στην απελευθέρωση της Χίου

Σύμπτωση;  παιχνίδι της ιστορίας; νομοτελειακός μηχανισμός που αποδίδει ΄΄δικαίωση;΄΄

Λίγες ημέρες μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης ο Καλλάρης είναι διοικητής της πόλης και καλείται να  συγκροτήσει ένα Σύνταγμα.

 Στις 7 Νοεμβρίου είναι έτοιμο.

 Το θέτει πολύ σοφά, όπως έδειξε η ιστορία, υπό τις διαταγές του ήρωα, στις Μάχες Ελασσόνας , Σαρανταπόρου και των Γιαννιτσών, Συνταγματάρχη Νικόλαο Δελαγραμμάτικα.

  

Με τα ατμόπλοια ΄΄ΠΑΤΡΙΣ΄΄ και ΄΄ΣΑΠΦΩ΄΄  το σύνταγμα φτάνει στη Χίο και τίθεται υπό της διαταγές του στόλου.

 Ο Καλλάρης μαθαίνει την απελευθέρωση του νησιού ενώ ετοιμάζεται με την μεραρχία του να φτάσουν και να ενισχύσουν το μέτωπο της Ηπείρου. 

Τη  χαρά για αυτή τη συμβολή στην απελευθέρωση του τόπου, που ήταν η αφετηρία για τη στρατιωτική πορεία 100 χρόνων της οικογένειας, θα εξομολογηθεί πολλά χρόνια μετά, στα παιδιά του.

Η κόρη του Χ. Καλλάρη ανέφερε συχνά εκείνο το καλοκαίρι του 1929 στο Λουτράκι  που ο πατέρας θυμόταν με χαρά τη στιγμή που ξανασυναντήθηκε  με τον  Δελαγραμμάτικα στην Ήπειρο και άκουσε από πρώτο χέρι,  τα γεγονότα απελευθέρωσης των νησιών που περίμεναν από το 1821 να αναπνεύσουν ελεύθερα και είχαν συμβάλει και οι δικοί του άντρες και οι δικές του επιλογές ώστε το όνειρο του Γ. Καλλάρη, του πατέρα του, να γίνει πραγματικότητα.

Φωτογραφίζοντας στην Εθνική Αντίσταση και όχι μόνο

Η Λέσχη Φωτογραφίας και Κινηματογράφου Καρδίτσας (ΛΕΦΚΚ) διοργανώνει το Σάββατο, 15 Μαρτίου 2014 στις 18:00, στον Πολυχώρο του Φωτοκινηματογραφικού Μουσείου της ΛΕΦΚΚ (Δημοτική Αγορά, Κατ. Ι-28) προβολή φωτογραφιών με παράλληλη ομιλία του ερευνητή της φωτογραφίας Μανόλη Ασώματη (πολιτιστική εταιρεία ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ) με θέμα Φωτογραφίζοντας στην Εθνική Αντίσταση και όχι μόνο.

Μανόλης Κασιμάτης

παρουσιάζει και αναλύει φωτογραφίες και φωτογράφους περιόδου Εθνικής Αντίστασης 1942-1945.
Μετά από μια πολύ σύντομη αναφορά-παρουσίαση των φωτογράφων του ΕλληνοΙταλικου πολέμου, εστιάζει στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης φέρνοντας στο φως ξεχασμένους και λησμονημένους φωτογράφους του Απελευθερωτικού Αγώνα. Ταυτόχρονα ξεκαθαρίζει ορισμένες συγχύσεις που είχαν δημιουργηθεί ως προς την πατρότητα κάποιων φωτογραφιών.

Λέσχη Φωτογραφίας και Κινηματογράφου Καρδίτσας (ΛΕΦΚΚ)
Πολυχώρος του Φωτοκινηματογραφικού Μουσείου (Δημοτική Αγορά, κατάστημα Ι-28).
Η Λέσχη Φωτογραφίας κ΄ Κινηματογράφου Καρδίτσας ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1978 κάνοντας δυναμική είσοδο στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης αναπτύσσοντας πλήθος δραστηριοτήτων, συνεργαζόμενη με καλλιτέχνες, υπηρεσίες, συλλόγους, οργανισμούς, περιοδικά, βιβλία, εφημερίδες, τηλεόραση, κλπ.
 

χορηγία επικοινωνίας: περιοδικό FMAG

 
 Βιβλιοθήκη Εθνικής Αντίστασης

Ντοκουμέντα από το Αρχείο Καλλάρη στα σεμινάρια ιστορίας του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κηφισιάς

Στις 7 Μαρτίου η Νατάσα Μποζίνη θα παραθέσει αδημοσίευτα στοιχεία, που έχουν συγκεντρωθεί στο ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ: με θέμα «Η δράση του πνευματικού κόσμου από την εποχή του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, μέχρι τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο και το ταξίδι του πλοίου Ματαρόα»

ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ

Μεταξύ του υλικού θα είναι και: Οπτικοακουστικά αποσπάσματα, φωτογραφίες,μαρτυρίες για τη δράση γνωστών καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια της κατοχής, χειρόγραφες επιστολές και έγγραφα της Βάσως Κατράκη του Γιάννη Νεγρεπόντη, της Άννας Κινδύνη κ.α


Αγαπητοί φίλοι η πρόταση για τη συμμετοχή μου σε αυτό το σεμινάριο με οδήγησε να ανοίξω, για πρώτη φορά τους φακέλους και τα ιστορικά αρχεία που αφορούν στην συγκεκριμένη θεματική ενότητα. Στις δύο ώρες που διαρκεί η συνάντηση θα μελετήσουμε μαζί: χειρόγραφα, έγγραφα επιστολές, του Βάργογλη, του Μερλιέ, της Κινδύνη και πολλών έλλων που έδρασαν και επέδρασαν στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία.

Δυστυχώς η αίθουσα είναι περιορισμένων θέσεων και έτσι οι προσκλήσεις που έστειλα απευθύνονται στους φίλους που ξέρω το προσωπικό τους ενδιαφέρον για την ιστορία. Ασφαλώς δεν εξαιρείται κανένας

Η είσοδος είναι ελέυθερη και θα παρακαλούσα να απαντήσετε θετικά εφόσον είστε σίγουροι για τη συμμετοχή σας και μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 50 εως 60 ατόμων.
Στη FACEPAGE της εκδήλωσης

Σας ευχαριστώ
Νατάσα Μποζίνη

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:

 1967 Φυλακές Αλικαρνασσού. ΄΄Από το κελί της Βάσως΄΄ (Κατράκη) γράφει το σημείωμα πίσω από τον μικρό πίνακα.. ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ

 Κάρτες και επιστολές της Χαράκτριας Άννας Κινδύνη προς τη φίλη της Χ. Καλλάρη. Η Άννα διέφυγε με την αποστολή του ΄΄ΜΑΤΑΡΟΑ΄΄ που οργάνωσε ο Οκτάβιος Μερλιέ.
-ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ

 Χρυσηίδα Καλλάρη. Από προσκελημένη της Βασιλικής αυλής και αγωνίστρια κατά της Γερμανικής Κατοχής, κατέληξε καταδικασμένη, δις εις θάνατο

Η Χρυσιήδα δεν επιβιβάστηκε παρά το γεγονός ότι ο Α. Ευαγγελάτος, Ο Μ. Βάργογλης και ο Μ. Καλομοίρης είχαν φροντίσει να της παρέχουν επιστολές ώστε να διεκδικήσει μια υποτροφία στο Παρίσι και να ακολουθήσει την αποστολή....

 5-10-1935

Ο Δημήτρης Γλυνός, ο Κώστας Βάρναλης,ο Αντώνης Στρατηγόπουλος στο καράβι για την εξορία στον Αη Στράτη

Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1882, από φτωχή οικογένεια με καταγωγή από το Κόρθι της Άνδρου. Σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα. To 1908 παντρεύτηκε την Άννα Χρόνη και με την οικονομική στήριξη του πεθερού του ο Γληνός έφυγε με τη σύζυγό του για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιένα και κατόπιν στη Λειψία. Στη Γερμανία, η γνωριμία του με τον Γ. Σκληρό τον εξοικείωσε με τις σοσιαλιστικές ιδέες και είχε αποφασιστική επίδραση στη μετέπειτα πορεία του. Το 1911, πίσω στην Αθήνα, δραστηριοποιήθηκε στον Εκπαιδευτικό Όμιλο όπου, μεταξύ άλλων, είχε και το συντονισμό της έκδοσης του περιοδικού του.

 Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Συνδέσμου των Λειτουργών της Μέσης Εκπαιδεύσεως (Φεβρ. 1915). Τοποθετημένος πολιτικά στην αριστερά του βενιζελισμού ο Γληνός, συνήθως σε συνεργασία με τους Αλ. Δελμούζο και Μ. Τριανταφυλλίδη, έδρασε από διοικητικές και μη θέσεις για την επίλυση του γλωσσικού ζητήματος και την αναμόρφωση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες: σύνταξη εκπαιδευτικών νομοσχεδίων του 1913, διάταγμα Προσωρινής Κυβέρνησης (1917) για την εισαγωγή της δημοτικής στα σχολεία, οργάνωση της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1924-26).

Το 1926 εκτίμησε πως η δυνατότητα προώθησης και στερέωσης μιας ουσιαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης μέσω των κρατικών μηχανισμών ήταν μηδαμινή και αποφάσισε να απομακρυνθεί οριστικά από τα δημόσια αξιώματα.

 Την ίδια χρονιά ξεκίνησε την έκδοση του περιοδικού Αναγέννηση, με το οποίο συνεργάστηκαν τακτικά σημαντικοί διανοούμενοι, όπως οι Καζαντζάκης, Βάρναλης, Κορδάτος, Στρ. Σωμερίτης, η Ρόζα Ιμβριώτη κ.άλ

Αύρα Θεοδωροπούλου

Πρωτοπόρος του γυναικείου κινήματος

ΤΟ1880 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ

ΑΠΟ ΕΥΠΟΡΗ ΑΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,
ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ.

ΑΦΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΔΡΙΑΝΟΥ
ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.
ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΙΑΝΟ.
ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ
ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΡΙΣΤΑ ΔΥΟ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ.
ΕΡΓΑΣΘΗΚΕ 52 ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΙΑΝΟΥ
ΣΕ ΩΔΕΙΑ ΑΘΗΝΩΝ.
ΕΡΓΑ ΤΗΣ....





Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ [ΑΘΗΝΑΙ,ΤΥΠ ΕΣΤΙΑ 1911]
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ(ΙΑΜΒΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΙΣΤΑ) ΠΑΛΑΜΑ-ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ
(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ,ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ 1913)
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ,ΜΠΑΧ-ΜΠΕΤΟΒΕΝ-ΒΑΓΝΕΡ.ΑΘΗΝΑ 1915
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΔΥΟΤΟΜΟΙ,1935
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ (ΑΝΑΤΥΠΩΣΗ ),ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΑΘΗΝΑ 1935
ΜΟΝΑΔΙΚΗ, ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ,
ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΠΕΡΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ,
ΟΤΑΝ Ο ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΣΕ ΝΗΠΙΑΚΗ ΜΟΡΦΗ.
ΣΤΙΣ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1920 ΣΥΝΕΤΑΞΕ
ΤΟ "ΨΗΦΙΣΜΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΝ".
ΕΤΣΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ,
ΤΟ ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.
ΙΔΡΥΣΕ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟ 1922,
ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΙΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ.
ΠΕΘΑΝΕ ΤΟ 1963.

ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ

 Φυλακές Αβέρωφ 1949. Το σκίτσο είναι από την κρατούμενη Άννα Εφραιμίδου. Απεικονίζει τον φοίνικα, γύρω από τον οποίο χόρευαν οι μελλοθάνατες πριν οδηγηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα

Αδημοσίευτα ντοκουμέντα από το ΄΄ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ΄΄ στα σεμινάρια ιστορίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Δ.Κηφισιάς

Τα Σεμινάρια Ιστορίας  του"Ελεύθερου Πανεπιστήμου" του Δήμου Κηφισιάς, που επιμελείται ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης, συνεχίζονται για 6 συνεχόμενη χρονιά.

Στις 7 Μαρτίου η Νατάσα Μποζίνη θα παραθέσει αδημοσίευτα στοιχεία, που έχουν συγκεντρωθεί στο ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ:  με θέμα «Η δράση του πνευματικού κόσμου από την εποχή του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, μέχρι τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο και το ταξίδι του πλοίου Ματαρόα»

Μεταξύ του υλικού θα είναι και: Οπτικοακουστικά αποσπάσματα, φωτογραφίες,μαρτυρίες για τη δράση γνωστών καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια της κατοχής, χειρόγραφες επιστολές και έγγραφα της Βάσως Κατράκη του Γιάννη Νεγρεπόντη, της Άννας Κινδύνη κ.α

Το πρόγραμμα το Β΄Κύκλου για το 2014

-10 Ιανουαρίου 2014: «Ιστορία και Λογοτεχνία. Ο Μίμης Σαραντάκος στον απόηχο της Αιολικής Λογοτεχνικής Σχολής», Nτόρα Βακιρτζή, Στάθης Λιδωρίκης, Στρατής Ζαφείρης, Νίκος Σαραντάκος,

-24 Ιανουαρίου: «Ιστορία και Θέατρο. Με αφορμή τα βιβλία του Κώστα Βαλέττα «Χουρμούζης», «Ρούσμελης», «Μισέ Κοζίς» (κωμωδία του Βυζάντιου Χατζηασλάνη). Παρουσιάζει ο Κώστας Βαλέτας.

-7 Φεβρουαρίου: «Ιστορία και Λογοτεχνία. Με αφορμή το έργο του Βίκτορα Σερζ», Βασίλης Καλαμαράς, Ντόρα Βακιρτζή

-21Φεβρουαρίου: «Ιδεολογικές Συγκρούσεις και ερμηνευτικές ασυμφωνίες στη σύγχρονη Ελλάδα (μ' αφορμή τη Γενοκτονία στην Ανατολή» ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ με τη συμμετοχή των: Βασίλη Μεϊχανετσίδη, Λάμπρου Μπαλτσιώτη, Δημήτρη Χριστόπουλου, Χριστίνας Κουλούρη, Βλάση Αγτζίδη

-7 Μαρτίου: «Η δράση του πνευματικού κόσμου από την εποχή του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, μέχρι τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο και το ταξίδι του πλοίου Ματαρόα», Νατάσα Μποζίνη, δημοσιογράφος

-21 Μαρτίου: «το φαινόμενο του φασισμού-ναζισμού. Σύγχρονες επιβιώσεις», ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ με τη συμμετοχή των: Βασιλική Λάζου, Βασίλη Μπογιατζή, Χρήστου Κεφαλή, Βλάση Αγτζίδη

-4 Απριλίου: «Η πρόσληψη του αρμενικού ζητήματος στη σύγχρονη τουρκική κοινωνία», Κουήν Μινασιάν, εκπαιδευτικός

-2 Μαϊου: Αφιέρωμα στον Πόντο και στον πολύμορφο ελληνικό πολιτισμό της Μαύρης Θάλασσας, όπως τον κατέγραψαν οι ερευνητές Γιώργος Μαντζούρης (ΚΕΠΕΜ) και Νίκος Ζουρνατζίδης (Σέρρα). Σχόλιο για την ιστορία: Αντώνης Παυλίδης, δρ. κοινωνιολογίας

-30 Μαϊου: Η αποκατάσταση του ελληνικού νεκροταφείου του Σισλί Κωνσταντινούπολης. Παρουσίαση από τον Νίκο Μιχαηλίδη, προβολή σχετικού ντοκιμαντέρ.

-13 Ιουνίου: «Το φαινόμενο του σταλινισμού και οι σταλινικές διώξεις», ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, με τη συμμετοχή των Βασίλη Τσενκελίδη, Βλάση Αγτζίδη, Στέργιου Μπούρα

Τα σεμινάρια πραγματοποιούνται στην:

«Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου, Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού), περιλαμβάνει το πρόγραμμα από Iανουάριο έως Ιούνιο.

Το αεροδρόμιο Τυμπακίου της Κρήτης και ο ρόλος του στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο

Του Μιχάλη Σπυριδάκη,
Υπαλλήλου του Υπουργείου Πολιτισμού

(Ανακοίνωση στο 2ο Πανελλαδικό Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα και τις γερμανικές αποζημιώσεις στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου 2013.)

Η σημασία που είχε στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο η περιοχή του αεροδρομίου Τυμπακίου και το στενό της Φαιστού διακρίνεται από τη χαρτογράφηση των οχυρωματικών θέσεων, αρκετές από τις οποίες διασώζονται μέχρι σήμερα. Η αρχιτεκτονική των οχυρώσεων παραμένει πολύπλοκη και δαιδαλώδης γύρω από το αεροδρόμιο του Τυμπακίου. Απλώνεται από τα νότια του Αμαρίου στην περιοχή της Αγίας Γαλήνης, σε όλο των κόλπο της Μεσαράς, στα παραλία του Λιβυκού πελάγους, στα Αστερούσια, στην αρχαία Φαιστό, στην Αγία Τριάδα, στο Κομμό, στα Μάταλα, στη Γόρτυνα στην ανατολική Μεσσαρά και στο νότιο ορεινό όγκο του Ψηλορείτη. Η οχύρωση του στενού της Φαιστού και της ευρύτερης περιοχής στο τέλος του πολέμου διεξάγετε η τελευταία πολεμική θεατρική πράξη που παραλόγου αυτού πολέμου. Ο έλεγχος του στενού της Φαιστού ήταν η αιτία της δεύτερης μεγάλη καταστροφής της περιοχής Τυμπακίου και πιθανόν και του ολοκαυτώματος της Βιάννου. Η Βιάννος θεωρείτο καταφύγιο ανταρτών.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και η πιο δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία ενεπλάκη η πλειοψηφία των εθνών που πάλευαν ταυτόχρονα σε διάφορα σημαντικά θέατρα πολέμου και η οποία κόστισε περίπου 55,5 εκατομμύρια ζωές.

Οι αρχικοί σχεδιασμοί ήταν να οχυρωθούν η Πελοπόννησος, η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα . Έως το τέλος του πολέμου ο αμυντικός σχεδιασμός στην Κρήτη είχε ολοκληρωθεί αλλά στην Πελοπόννησο και την υπόλοιπη Ελλάδα κτίστηκαν μόνο λίγα μικρά οχυρά σε επιλεγμένες θέσεις. Οι ίδιοι οι Γερμανοί υπερηφανευόταν για τη ισχυρή οχύρωση της Κρήτης.

Η εκκένωση του Τυμπακίου έγινε το Φεβρουάριο του 1942, με εντολή των Γερμανικών κατοχικών δυνάμενων, σε15 ήμερων. Και αμέσως άρχισε η κατασκευή του αεροδρομίου. Στο αεροδρόμιο Τυμπακίου εργάζονταν καθημερινά, επί δύο χρόνια, 3.500 εργάτες. Από τα σπίτια του Τυμπακίου άφησαν ανέπαφα λίγα, κατά πλειοψηφία δίπατα, και από τον Κόκκινο Πύργο άφησαν μόνο πολύ λίγα σπίτια. Οι πέτρες των υπολοίπων σπιτιών που κατεδαφίστηκαν χρησιμοποιήθηκαν ως υπόστρωμα του αεροδρομίου.

Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής κατασκεύασαν μεγάλη τάφρο 6014 μέτρων, κατά το τέλος του Β Παγκοσμίου πολέμου, από το Λόφο του Καλαμακίου (Περιστερία) μέχρι των Κόκκινο Πύργο , και βομβάρδισαν τη περιοχή του αεροδρομίου. Και στα στενά της Φαιστού τα ενίσχυσαν, είχαν κτίσει από την αρχή της κατοχής, πετρόκτιστο μεγάλο σε μήκος και σε πλάτος τοίχο, που ένωνε τον Γεροπόταμο με το Βωριανό Χάνι .

Η γεωπολιτική σημασία και ο έλεγχος του στενού της Φαιστού, αποδεικνύεται από την εγκατοίκηση του λόφου της Φαιστού ήδη από 7000 π.Χ, τη δημιουργία των πρώτων ανακτόρων στην θέση αυτή (1900 π.Χ). Πρόκειται την ιδία περιοχή που επιλέχτηκε για την δημιουργία ισχυρών αμυντικών οχυρώσεων από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής του Β πολέμου στο 1942-1944.

Οι διαφορετικές εκδόσεις χαρτών για την Κρήτη και από την Γερμανική Κατοχική ζωγραφική διακρίνετε το ενδιαφέρον του τρίτου Ράιχ για την Κρήτη.”

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και η πιο δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία ενεπλάκη η πλειοψηφία των εθνών που πάλευαν ταυτόχρονα σε διάφορα σημαντικά θέατρα πολέμου και η οποία κόστισε περίπου 55,5 εκατομμύρια ζωές.

Η ιστορική μνήμη δεν είναι γνωστική πολυτέλεια και δεν αφορά μόνο τους ιστορικούς. Αντίθετα η ιστοριογνωσία είναι το κατεξοχήν εργαλείο όλων μας, για να ερμηνεύσουμε το παρόν, ο καλύτερος δρόμος, για να αναλάβουμε τον ιστορικό μας ρόλο. Η γνώση της ιστορίας είναι πολύτιµο µέσο για να εξηγήσουν το παρόν.

Η τεχνολογική εξέλιξη, η επιστημονική πρόοδος, η έξαρση του ρατσισμού, η όξυνση κάποιων νοσηρών κοινωνικών φαινομένων, όλα αυτά δεν μπορούν να ερμηνευτούν σωστά, αν δεν περάσουν µέσα από την ιστορική µνήµη, αν δεν φιλτραριστούν από το εργοστάσιο του παρελθόντος, προκειμένου να διεκπεραιώσουμε την αποστολή µας ως άτοµα, µέλη µιας κοινωνίας, αλλά και ως έθνη σε οποιοδήποτε τοµέα της ανθρώπινης δραστηριότητας (πολιτικό, ηθικό, πολιτιστικό, οικονοµικό κ.ά.).

Η ιστορική μνήμη των μνημείων βοηθάει στον:

1. Πνευματικό τομέα. Αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος, εντοπίζουμε τις ρίζες των σύγχρονων προβλημάτων.
2. Κοινωνικό τομέα. Η ιστορική μνήμη διδάσκει την αξία του διαλόγου, συνδέει τα άτομα, καλλιεργεί πνεύμα συνεργασίας (κοινωνικοποίηση).
3. Πολιτικό τομέα. Εδραιώνεται η καλύτερη λειτουργία της δημοκρατίας, εμπνέονται οι πολίτες και συμμετέχουν στα κοινά, αποφεύγονται ο ευνουχισμός της πολιτικής σκέψης και έτσι ο πολίτης δεν γίνεται άθυρμα στα χέρια λαϊκιστών και δημαγωγών πολιτικών, καθώς γνωρίζει το ρόλο του και τη θέση του στην οργανωμένη πολιτεία
4. Πολιτιστικό τομέα. Κατανοούμε ότι η εξέλιξη και η πρόοδος απαιτούν σύνεση και φρόνηση.
5. Εθνικό τομέα. Επιτυγχάνεται η επαφή με τις ρίζες μας, ενισχύεται η εθνική συνείδηση και ενδυναμώνεται το εθνικό μας φρόνημα, κυριαρχεί ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία, ιδιαίτερα σήμερα, που η χώρα μας απειλείται από παντού.
6. Διακρατικό τομέα. Έρχονται σε επικοινωνία οι λαοί, καθώς αποκαλύπτεται η κοινή πορεία των εθνών, αποφεύγονται πόλεμοι και εδραιώνεται η ειρήνη, αφού η ιστορία διδάσκει μέσα από τα σφάλματα του παρελθόντος.

Καλλιεργείται πνεύμα γόνιμου διεθνισμού, συνειδητοποιείται η αξία της ειρήνης και η απαξία του πολέμου.

Οι γερμανικές οχυρωματικές- αμυντικές εγκαταστάσεις είναι και αυτές ιστορία του τόπου μας, έστω και αρνητικές.

Στη περιοχή Ασφεντιλιά (Κομμός) σώζεται μέχρι και σήμερα το Γερμανικό κατοχικό στρατόπεδο Πιτσιδίων (Küsten Artillerie Abteilung 283 Pitsidia) , ένα από τα πέντε στρατόπεδα Κατοχής, στη περιοχή Μεσσαράς, και το μοναδικό σωζόμενο ολόκληρο σε όλη την Κρήτη. Η κήρυξη του ως μνημείο πολέμου και μνήμης πρέπει να είναι αρμονισμένη με την ηθική και πνευματική στάση της τοπικής κοινωνία μας, εάν σέβεται πάνω από όλα τον το ίδιο τον εαυτό της, και πρέπει να το απαιτήσει η ιδία η κοινωνία και οι φορείς της, για τον ελάχιστο φόρο τιμή και μνήμης των πατριωτών που χύθηκε το αίμα τους στη διάρκεια του πολέμου και μετά από τον πόλεμο από τα εγκαταλειμμένα πυρομαχικά του τρίτου Ράιχ.

Μπορεί χωρίς μεγάλο κόστος να γίνει χώρος ιστορικής μνήμης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να δώσει και νέες θέσεις εργασίας.

ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΛΑΟΣ ΣΒΗΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΞΑΝΑ ΖΕΙ

Βιβλιογραφία
1. Έκθεση Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων Εν Κρήτη Ι.Καλιτσουνάκης , Ι.Κακριδής, Ν. Καζαντζάκης , Κ.Κουτουλάκης Ηράκλειο 1983.
2. Μάχη της Κρήτης, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος .
3. Η Μάχη της Κρήτης Γεώργιος Παναγιωτακής Ηράκλειο 2000.
4. Η Κατοχή δεν μας λύγισε . Μανώλης Παντινάκης Ρέθυμνο 2005 .
5. Το Τυμπάκι, Αναμνήσεις και βιώματα από μια δύσκολη εποχή, Ηράκλειο Κρήτης 1996, Ακλιβιαδης Σταυρακάκης.
6. Η μάχη της Κρήτης τα μετά την μάχη- η αντίσταση, Ιωάννου Ν Παίζη, Αθήνα 1971.
7. Ανατολική Κρήτη κατοχή αντίσταση εμφύλιος, Μιχάλης Κοκολάκης, Εκδόσεις Γνώσεις, Αθήνα 1988.
8. Η Προπαγάνδα κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ιδεολογικά όπλα των αντιπάλων, Ιωαννης Κωτούλας, περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία 2006
9. 1ο Διεθνές συνέδριο Γόρτυνας 2012, Οχυρωματικά πολεμικά έργα των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο στην περιοχή του αεροδρομίου Τυμπακίου- Μεσαράς , Σπυριδάκης Μιχάλης.
10. 11o Διεθνές Κρητολογικό συνέδριο Ρέθυμνο 2011, Οχυρωματικά πολεμικά έργα των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων στο Β παγκόσμιο πόλεμο στη Μεσσαρά, του αεροδρομίου Τυμπακίου, Σπυριδάκης Μιχάλης.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΄΄Ο ΣΩΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΛΑΣ΄΄ ΣΕ ΗΧΗΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Το Audio book ΄΄Ντοκουμέντα από τα Μέτωπα 1΄΄ βρίσκεται στην διαδικασία της παραγωγής.

Αναμένεται να ολοκληρωθεί και να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2014

Λόγω των επετειακών εκδηλώσεων για τους Βαλκανικούς Αγώνες και το έντονο ενδιαφέρον από αναγνώστες και ακροατές, οι ηχητικές εκδόσεις Studio Amid ολοκλήρωσαν κάποια από τα αφηγήματα και από σήμερα μας δίνουν τη δυνατότητα να κατεβάσουμε ελεύθερα, στον υπολογιστή μας, ένα ντοκουμέντο που αφορά στην απελευθέρωση της Καβάλας στις 21-06-1913  

Είναι του Πολεμικού ανταποκριτή εκείνης της εποχής,Κ. Φαλτάϊτς και το διαβάζει ο Συγγραφέας και Εικαστικός:Δημήτρης Β Μανίνης.

Σας παραθέτω και την πλήρη λίστα άλλων ηχητικών που επίσης είναι σε ελεύθερη διανομή

Ν.Μ

Συνδεθείτε και κατεβάστε ελέυθερα από το www.studioamid.gr

Διηγήματα

Ηχητικά Ντοκουμέντα

και Τραγούδια που εμπεριέχονται στα Audiobooks μας,που δημιουργούμε για εσάς 

1. Το "Πεφτάστερο"  από το υπό έκδοση  Audio book 

''Πρόσωπα Ζώα Πράματα΄΄

του Πέτρου Αργυρίου. 

Θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι του 2013 σε Digital Audiobook for downloading, από τις ηχητικές εκδόσεις Studio Amid

Διάρκεια 10΄
Αφηγείται ο συγγραφέας
‘’Σχόλια΄΄ στο πιάνο και Μίξη Ήχου: Μιχάλης Αβραμίδης

 Ένα διήγημα από την συλλογή ''ΠΡΟΣΩΠΑ ΖΩΑ ΠΡΑΜΑΤΑ΄΄, του Πέτρου Αργυρίου, που βρίσκεται στο στάδιο τελικής επεξεργασίας.
 Κεντρικός ΄΄ήρωας΄΄ ένας μικρός, τρυφερός  μετεωρίτης που έπεσε κατά λάθος  στη γη.
Αιφνιδίασε και αιφνιδιάστηκε με όσα είδε και με όσα τραγικά, προκάλεσε.
Το ''ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΟ" είναι στη διάθεση σας.

Συντελεστές
Συγγραφέας-Αφηγητής: Πέτρος Αργυρίου
Μουσικά "σχόλια" και Μίξη Ήχου: Μιχάλης Αβραμίδης
Ηχογράφηση: Dtv Production-Θεσσαλονίκη
Μοντάζ αφήγησης: Ηλίας Φολτόπουλος
Σχεδιασμός παραγωγής: Νατάσα Μποζίνη
Ανάγνωση κειμένων: Σωτηρία Κολόζου, Νατάσα Μποζίνη
Παραγωγή, Κεντρική Διάθεση:Studio Amid

2. ''Ο  Σωσμός της Καβάλλας΄΄ από το υπό έκδοση Audio Book:
Ντοκουμέντα από τα Μέτωπα 1

της Νατάσας Μποζίνη

Μια σειρά ανέκδοτων επιστολών και ντοκουμέντων από τα πολεμικά μέτωπα των Βαλκανικών, του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου της Μικρασιατικής Εκστρατείας και του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου

Θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 2014

΄΄Ο  Σωσμός της Καβάλλας΄΄ είναι ένα κείμενο του πολεμικού αναταποκριτή και Δίοπα στο θωρηκτό Αβέρωφ, Κωνσταντίνου Φαλτάϊτς, που αναφέρεται στην απελευθέρωση της πόλης στις 21-Ιουνίου του 1913.
Το απευθύνει στις νέες γενιές μεταφέροντας το συναιθηματικό φορτίο και τον ενθουσιασμό όσψν έζησαν, αυτή την ιστορική στιγμή.

Έχει διάρκεια 10΄
Αφηγείται ο Συγγραφέας και Ζωγράφος.; Δημήτρης Μανίνης

3. Το τραγούδι ΄΄Ο Δρόμος του Φεγγαριού΄΄ από το ομώνυμο ηχητικό μας βιβλίο του Όμηρου Αβραμίδη: με αφηγητή τον ίδιο. 

Ερμηνεύει: η Φωτεινή Δάρρα.
Στίχοι: Γιώργος Κορδέλλας
Μουσική: Μιχάλης Αβραμίδης
Ανάγνωση αποσπάσματος: Νατάσα Μποζίνη

Εμπεριέχεται σε ανάλυση audio στην διπλή κασετίνα με 2cd που περιλαμβάνει το μυθιστόρημα και πολλά extras. Συνολική διάρκεια 6.40΄

4. Το τραγούδι: Οι Πειρατές από το παιδικό Audio-cd 
Τομ Σόγιερ

Για τα 72 χρόνια από το ολοκαύτωμα των Κρουσίων Κιλκίς

Εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 72 χρόνων από την καταστροφή των ορεινών χωριών των Κρουσίων (Αμπελόφυτο, Κυδωνιά, Κλειστό) διοργανώνεται την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013 , 10.30 π.μ. στην θεατρική αίθουσα" Μελίνα Μερκούρη" (Δημαρχιακό Μέγαρο Αγίου Δημητρίου Αττικής) από τον Δήμο Αγίου Δημητρίου, την Ένωση Ποντίων "Μαύρη Θάλασσα" και το Σύλλογο Κιλκισιωτών Αθήνας..

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ...

ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΤΟΥ Α.ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

Στον τόπο αυτό που λέγεται Ελλάδα, η αλήθεια πολλές φορές ενοχλεί και δεν αναδεικνύεται ιδιαίτερα στη λεγόμενη «σύγχρονη» εποχή της , σαφής απόδειξη και αυτό της γενικότερης παρακμής που διακατέχει τα πάντα στον τόπο μας. Και η Ιστορία μας είναι το μεγάλο θύμα αυτής της –δήθεν προοδευτικής- νοοτροπίας καθώς ανυπεράσπιστη όπως είναι γίνεται συχνά αντικείμενο αμφισβήτησης και χλευασμού από ανθρώπους που ίσως δεν την γνώρισαν ποτέ αλλά διαμόρφωσαν γνώμη και άποψη από διαδόσεις και σχόλια του καφενείου…

Μια χαρακτηριστική και κραυγαλέα περίπτωση είναι ο εξωφρενικός ισχυρισμός που διατυπώθηκε, μάλιστα από πρόσωπο που κατέχει υψηλή θέση στην πόλη, ότι η Θεσσαλονίκη δεν απελευθερώθηκε αλλά παραδόθηκε από τους Τούρκους στον ελληνικό στρατό αμαχητί… Κατά την αντίληψή του θα έπρεπε να είχαν υπάρξει πολεμικές συγκρούσεις μέσα στην πόλη , στην … πλατεία Αριστοτέλους ή πέριξ του Λευκού Πύργου, για να ειπωθεί πως η Θεσσαλονίκη … απελευθερώθηκε και δεν παραδόθηκε .

Το ότι διεξήχθη στις 19 Οκτωβρίου 1912, στα Γιαννιτσά , λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, η πιο σκληρή μάχη του Α΄Βαλκανικού Πολέμου χάρη στη νικηφόρα έκβαση της οποίας μπόρεσε ο ελληνικός στρατός να μπει στην πόλη, δεν μετράει, ούτε λαμβάνεται υπόψη… 

 Στη φοβερή όμως εκείνη μάχη και ύστερα από διήμερο σκληρό αγώνα κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες , με τίμημα 188 νεκρούς και 973 τραυματίες ΄Ελληνες μαχητές, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις της εισόδου του ελληνικού στρατού στην πόλη της Θεσσαλονίκης λίγες ημέρες αργότερα… Και είναι περισσότερο από βέβαιο πως αν αυτό δεν συνέβαινε, ο Τούρκος στρατιωτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης Χασάν Ταξίν πασάς , όσο «φιλέλληνας» κι΄αν ήταν, δεν επρόκειτο να παραδώσει την πόλη στους ΄Ελληνες όπως αναγκάστηκε να κάνει στις 12 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου 1912…

Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας 2013-2014 στο ΄΄Ελεύθερο Πανεπιστήμιο΄΄ του Δήμου Κηφισιάς

Ξεκινά από σήμερα 4 Οκτωβρίου ο κύκλος ιστορικών σεμιναρίων που διοργανώνει για  6η συνεχή χρονιά το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» του Δήμου Κηφισιάς, με έγκριτους καθηγητές, ερευνητές και ιστορικούς να παρουσιάζουν και να αναλύουν άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Ιστορίας.

Την ευθύνη του προγράμματος έχει ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης

Στον Β κύκλο θα παρουσιαστούν αδημοσίευτα ντοκουμέντα από το ''ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ΄΄ που αφορούν: Στη σκοτεινή περίοδο του Διχασμού μέχρι και τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. την άνθηση και δράση της αριστεράς την εποχή του Μεσοπολέμου, τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο, τη Χούντα των Συνταγματαρχών και την μεταπολίτευση του 1974.

Ν.Μ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Α ΚΥΚΛΟΥ

(έως το τέλος του 2013) 

-4 Οκτωβρίου 2013: Έναρξη σεμιναρίου. Εισήγηση του ιστορικού Άλκη Ρήγου με θέμα: «Η συμβολή των προσφύγων στην Ελλάδα μετα την Μικρασιατική Καταστροφή»

 -18 Οκτωβρίου: Ίρις Τζαχίλη, ιστορικός, «Μια μικρασιατική σελίδα: Θείρα-Οδεμήσιο-Βαϊνδίρι, η ιστορική  πορεία των ελληνικών κοινοτήτων της κοιλάδας του Καϊστρου»

-1Νοεμβρίου: Hervé Georgelin, ιστορικός, «Ιστοριογραφικοί στοχασμοί για την παρουσία του ελληνικού κράτους στη Μικρά Ασία 1919-1922 (Ο ρόλος του Υπάτου Αρμοστή, Αριστείδη Στεργιάδη)»

-15 Noεμβρίου: Σταμάτης Γεωργούλης, νομικός-πολιτικός επιστήμων, διδάκτωρ νομικής σχολής παν/μίου Paris XI, «Η Συνθήκη των Μουδανιών, η παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους Κεμαλικούς και η Έξοδος των χριστιανικών πληθυσμών»

 -29 Νοεμβρίου: Λυδία Τζουχά, «Οι σταλινικές διώξεις κατά των Ελλήνων της Σοβιετικής Ένωσης μέσα από το έργο του Ivan Tzouha»

 -13 Δεκεμβρίου: Βλάσης Αγτζίδης, «Η περίπτωση Τυρίμου: μεταξύ σταλινικών διώξεων και φασιστικής δικτατορίας Μεταξά. Μια εντυπωσιακή ιστορία από το Μεσοπόλεμο» 

Λεπτομέρειες στο Blog του Βλάση Αγτζίδη

Τα σεμινάρια πραγματοποιούνται στην  «Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου Κηφισιάς,

Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού.

Η καταστροφή της Σμύρνης μέσα από το Ημερολόγιο του Κ. Φαλτάϊτς-Σε πρώτη δημοσίευση από το ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

Σε συνεργασία με το Μουσείο και την οικογένεια ΦΑΛΤΑΙΣ -σε πρώτη δημοσίευση από το ΄΄ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ΄΄ κοινοποιούμε αποσπάσματα από το ανέκδοτο ημερολόγιο του πολεμικού ανταποκριτή, διόπα στο θωρηκτό Αβέρωφ και συγγραφέα Κωνσταντίνου Φαλτάϊτς 
Σε ένθεση φωτογραφίες από τα αντίστοιχα χειρόγραφα.

Η μεταγραφή των χειρογράφων του Κ. Φαλτάϊτς έχει γίνει από την Αναστασία Φαλτάϊτς και τον Αείμνηστο Μάνο Φαλταϊτς Τα πρωτότυπα και όλο το ανέκδοτο υλικό βρίσκονται στο Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς στην Σκύρο. Το δημοσίευμα επιμελήθηκε η εγγονή του Άννα.


Ν.Μποζίνη

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

(Από την ΑΝΝΑ ΦΑΛΤΑΙΤΣ)

Επτά ημέρες μετά την αποχώρηση του τελευταίου ελληνικού στρατιωτικού τμήματος από την Μικρά Ασία (24 Αυγούστου 1922 με το παλαιό ημερολόγιο) και μετά την είσοδο του τουρκικού στρατού, του Μουσταφά Κεμάλ και των ατάκτων του, άρχισε η καταστροφή της Σμύρνης.

Στο ημερολόγιό του, ο Κώστας Φαλτάϊτς μας περιγράφει την άφιξη του αμερικανικού πολεμικού πλοίου Simpson, που μετέφερε το μήνυμα της καταστροφής, αλλά και την εικόνα αδιαφορίας στην Αθήνα για τα όσα συμβαίνουν στην Σμύρνη.

 Η καταστροφή της Σμύρνης

1 Σεπτεμβρίου (1922)

Ένα αμερικανικόν πολεμικόν « Το Σίμψων» έφερε το μήνυμα της μεγάλης συμφοράς.

Όλη η Σμύρνη σφαγιάζεται και καίεται. Ό,τι είχα προβλέψει γίνεται με τον πιο φρικιαστικό πιο απίστευτον ακόμη τρόπον.

Ένας από τους σωθέντας εις το πλοίον, ο Σλαύος Τρίβουλιτς, μου λέγει:

-Αυτή τη στιγμή θα είναι στην Σμύρνη περισσότερα από 30.000 πτώματα χριστιανών. Όλη η Σμύρνη καίεται. Οι Τούρκοι βάζουν φωτιά παντού. Από την πούντα ως το Διοικητήριο και επάνω όλα είναι  μια φλόγα όλα τα προάστια σφάζονται, και ο κόσμος όλος είναι συγκεντρωμένος στην παραλία και χτυπιούνται από τους τούρκους.

Δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας "The Evening World" με ημερομηνία 16 Σεπτεμβρίου 1922 που αναφέρεται στην καταστροφή της Σμύρνης. Στην κεντρική φωτογραφία φαίνεται το αμερικανικό πολεμικό Simpson

-Και δεν προστατεύουν τους Χριστιανούς τα χριστιανικά πλοία των Δυνάμεων;

-Ποιος να τους προστατεύση;  Δεν χτυπά κανένα πλοίο. Μόνον οι Αμερικανοί έρριψαν μερικάς βολάς με μιδραλλιοβόλο κατά την πούντα και όλοι οι τούρκοι που έσφαζαν εσκορπίσθησαν αμέσως.

Ο Σλαύος αυτός βλέπει τον Πειραιά σε όλη του την κίνηση και τη ζωή, και μου φωνάζει.

-Μα δεν λυπάσθε σεις, δεν ξεύρετε ότι την στιγμή αυτή σφάζονται όλα τα αδέλφια σας;

Πώς να δικαιολογήσω την τόσην αδιαφορίαν μας, του είπα:

-Ο κόσμος δεν έμαθαν ακόμη τίποτα.

-Αν είχαν ενδιαφέρον, μου λέγει ο Σλαύος αυτός, θα τάξεραν όλα χωρίς να τα μάθη.

Η ιδέα ότι ο ανθρώπινος πόνος είναι ο μεγαλύτερος προφήτης μου έχει γίνει πιά αληθινή πεποίθησις. Τάχα οι προφήται των Εβραίων που έβλεπαν την αδιαφορίαν του λαού αυτού σε κάθε ηθικό και εσηκώθησαν να αντιδράσουν γιατί πονούσαν τους ανθρώπους αυτούς, δεν μπορούμε έτσι να καταλάβωμε γιατί ήσαν προφήται.

Το άγγελμα της μεγάλης σφαγής διαδίδεται τώρα τας πρώτας βραδυνάς ώρας στας Αθήνας από το ένα στόμα στο άλλο, αλλά κανένας δεν πιστεύει, γιατί κανένας δεν αισθάνεται.

-Δεν είναι έτσι, αδερφέ, μου λέγει, στην « Αργολίδα» το καφενείο ο Ζαχαρίας ο Παπαντωνίου, παρά πάνω από 1000-1500 ανθρώπους δεν θα έχουν σφαγή. Μην ακούτε στας υπερβολάς αυτών που έρχονται τρομαγμένοι.

Του λέγω:

-Είμαι βέβαιος πως θα είναι το κακό πολύ μεγαλύτερο. Στα μικρά πράγματα η διάδοσις και η φαντασία οργιάζει, όταν όμως μια συμφορά είναι μεγάλη φαίνεται ότι δεν μπορεί να σχηματίσει όλο της τον κύκλο, και η διάδοσις είναι πάντοτε πολύ πιο κάτω από την πραγματικότητα.

Φέρνω το μήνυμα της καταστροφής στον Λαχανοκάρδη. Δεν πιστεύει και μου κάνει λεπτομερή εξέτασιν πώς και από πού τα έμαθα όλα, ενώ εγώ του έλεγα ότι πρέπει να βγούμε αύριο με μεγάλο πένθιμο περιθώριο, αλλά δεν μπορώ να τον πείσω.

-Όλο υπερβολικός, μου λέγει, είσαι συ, όλο υπερβολικός.

Η αγανάκτησις που με κατείχεν εναντίον του ανθρώπου αυτού, που αν ήθελε να μπή στον δικό μου πόνο από τόσας ημέρας αν με άφηνε να γράψω εκείνα τα οποία και για την Ερυθραία και για τας σφαγάς ήξευρα που θα εγίνοντο, ξέσπασε και έφυγα λέγοντας ότι δεν μπορώ να μείνω πιά σε μια τέτοια εφημερίδα έφυγα θυμωμένος χωρίς να με νοιάζει πιά για τίποτα.

Επήγα και πάλι στον κ. Μπούσιον το βράδυ και του είπα να διατάξη η Κυβέρνησις αντίποινα εις την Μακεδονίαν και την Θράκην. Μου είπε με αδιαφορίαν:

-Δεν μπορούμε να κάνωμε τίποτα, είπε. Δεν μπορούμε να πούμε ότι θα κάνωμε κάτι που δεν θα το κάνωμε.

Η αδιαφορία και το φλέγμα του ανθρώπου αυτού με εξόργιζε. Τι είδους άνθρωπος λοιπόν, είναι αυτός να μην εννοή ότι με την θέρμανσιν του ανθρωπίνου αισθήματος μπορεί να ενεργήση  και να σώση κάτι κανείς.

…

Τα θέατρα σήμερα την νύχτα είναι πάλι ανοιχτά και παίζουν. Ο κόσμος στο θέατρο της Κυβέλης όπου παίζουν την «Κίτσα σίμυ» (;) γελά και η μουσική χτυπά εύθυμα τραγουδάκια.

Μπήκα μέσα να δω την ψυχαγωγία του κόσμου και έφυγα αηδιασμένος.

Είναι, λοιπόν και αι Αθήναι η άτιμη και πουλημένη πόλις που προορίζεται να καταστραφή με τη σειρά της και αυτή αφού δεν αισθάνθηκε την συγκίνηση της καταστροφής της μεγαλυτέρας ύστερα από αυτήν ελληνικής πόλεως και την σφαγήν και καταστροφήν όλου του ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

Η αηδία μου ήταν περισσότερον από μεγάλη και μου ήρχετο διάθεσις  να κάνω εμετόν.

...

Η Σμύρνη λοιπόν σφάζεται και καίεται όλη. Πεντακόσιαι χιλιάδες Χριστιανοί σφάζονται ή θα σφαγούν.

Θυμήθηκα τα λόγια του Τρίβουλιτς:

- Υπάρχει κανένας τρόπος να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι, τον είχα ρωτήσει.

-Για μένα, είπεν, όλοι οι Χριστιανοί είναι χαμένοι.