Αντιστράτηγος Αλέξανδρος Μαζαράκης-Αινιάν.

Του Ανδρέα Καστάνη Αν. Καθηγητή Ιστορίας Σχολής Ευελπίδων

Γεννήθηκε το 1874 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων και στις 30 Ιουνίου 1895 ονομάσθηκε ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού. 

Ως αξιωματικός συμπλήρωσε τις στρατιωτικές του σπουδές στη Γαλλία. Συμμετείχε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Από το 1905 μέχρι το 1908 υπηρέτησε στο Γενικό Προξενείο Θεσσαλονίκης με το ψευδώνυμο Ιωαννίδης. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους της περιόδου 1912-1913 . 

Τα δύο μεγάλα αστέρια στο ώμο δηλώνουν τον βαθμό του Αντιστράτηγου. Προπολεμικά δεν υπήρχε ο βαθμός του Ταξίαρχου και το ένα μεγάλο αστέρι δήλωνε Υποστράτηγ

Το 1916 προσχώρησε στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη και υπηρέτησε στην επιτελική υπηρεσία του στρατού. Το 1919 ανέλαβε διοικητής της νεοσύστατης μεραρχίας Σμύρνης, με την οποία συμμετείχε στις επιχειρήσεις στη Μικράς Ασίας και στην Ανατολική Θράκη (απελευθέρωση της Ανδριανούπολης). 

Το Νοέμβριο του 1920, μετά τις εκλογές, υπέβαλε την παραίτηση του και αποστρατεύτηκε. Επανήλθε στην ενέργεια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και ανέλαβε επιτελάρχης της στρατιάς τους Έβρου.

 Το 1924 του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου του Στράτου (επιτελάρχης), αλλά κατά την δικτατορία του Θεόδωρου Πάγκαλου (Ιούνιος 1925-Αύγουστος 1926) τέθηκε εκτός υπηρεσίας. Επανήλθε μετά την δικτατορία και ανέλαβε εκ νέου τα καθήκοντα του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου του Στράτου (1926-1927 και 1929-1931) στη συνέχεια Υπουργού Στρατιωτικών, Γενικού Επιθεωρητή Στρατιωτικών Σχολών, Υπουργού Παιδείας και Υπουργού Αεροπορίας (1933). 

Το 1935 τέθηκε σε διαθεσιμότητα από την Κυβέρνηση Κονδύλη και το 1937 αποστρατεύτηκε λόγω ορίου ηλικίας. 

ΕΚΛΟΓΕΣ 1958. Η κόρη του Σ. Καλλάρη υποψήφια βουλευτής με την ΕΔΑ στην Κέρκυρα

Η μικρότερη κόρη του στρατηγού Κ. Καλλάρη, η Χρυσηίδα προτάθηκε το 1958 από την ΕΔΑ, να κατέβει υποψήφια στην Κέρκυρα, από όπου ήταν η καταγωγή της μητέρας της, Νικολίνας Τόμπρου.

Ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ στην Κέρκυρα

Η  Νικολίνα ήταν κόρη του ριζοσπάστη βουλευτή Κωνσταντίνου Τόμπρου που το 1864 υπέγραψε την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα αλλά και εγγονή του διπλωμάτη, φιλόσοφου και πολιτικού Πέτρου Αρμένη Βράϊλα.

Η ίδια είχε είχε ξεκινήσει από νωρίς την αντιστασιακή της δράση, τυπώνοντας και μοιράζοντας προκηρύξεις στην κατεχόμενη Αθήνα.

Εντάχθηκε στο ΕΑΜ καλλιτεχνών, διοργάνωσε συσσίτια και ομάδες δράσης για την εμψύχωση των Αθηναίων.

Το 1948 καταδικάστηκε δις εις θάνατο, βασανίστηκε και περίμενε την εκτέλεση της ποινής της, στις φυλακές Αβέρωφ.

Η χούντα των συνταγματαρχών την εξόρισε στη Γυάρο και μετά στην Αλικαρνασσό της Κρήτης.

Στο αρχείο της έχει βρεθεί πολύτιμο υλικό που αποτελείται από επιστολές, δελτάρια από την εξορία. φωτογραφίες, προεκλογικές ομιλίες και σημειώματα από τις φυλακές.