(Του Απόστολου Παπαγιαννόπουλου)
Αναφέραμε σε προηγούμενο χρονικό πως οι Βαλκάνιοι σύμμαχοι (Ελλάδα , Σερβία , Βουλγαρία και Μαυροβούνιο) επέδωσαν από κοινού τελεσίγραφο στην Τουρκία στις 30 Σεπτεμβρίου/13 Οκτωβρίου 1912 απαιτώντας από την Πύλη την άμεση θέσπιση ριζικών μεταρρυθμίσεων στις κατεχόμενες ακόμα από την Τουρκία περιοχές τους κυρίως αυτονομία των εθνοτήτων, εκπροσώπησή τους στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο , διορισμό χριστιανών στη δημόσια διοίκηση , αναγνώριση των σχολείων των χριστιανικών κοινοτήτων κτλ .
Η ανταπόκριση από την Τουρκία – όπως
αναμενόταν άλλωστε – ήταν αρνητική αν και ο μέγας βεζίρης (πρωθυπουργός) Κιαμίλ
πασάς φάνηκε διατεθειμένος να συζητήσει τα αιτήματα .
Η Τουρκία , με την έπαρση του κατακτητή παρά την κατάρρευση του μεγαλείου
της , θεώρησε το διάβημα των Βαλκάνιων συμμάχων ως «θρασεία απόπειρα επέμβασης στις
εσωτερικές υποθέσεις της αυτοκρατορίας και ως κείμενο ανάξιο απάντησης»
διατάσσοντας τους Τούρκους πρεσβευτές να εγκαταλείψουν τη Σόφια , το Βελιγράδι
και την Αθήνα .
Αμέσως όμως εγκατέλειψαν την
Κωνσταντινούπολη και οι πρεσβευτές των βαλκάνιων χωρών σαν σήμερα στις 4/17
Οκτωβρίου 1912 επιδίδοντας στην Πύλη διακοίνωση για κήρυξη πολέμου.
Η Τουρκία διαπιστώνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης προσπάθησε τότε να ελιχθεί με τη γνωστή «κουτοπονηριά» που διακρίνει παγίως τις διπλωματικές της ενέργειες και διαπραγματεύσεις.
΄Ετσι την ίδια ημέρα , σαν σήμερα στις 4 Οκτωβρίου 1912, η Τουρκία κηρύσσει
τον πόλεμο … μόνο κατά της Σερβίας και Βουλγαρίας πιστεύοντας πως με τον τρόπο
αυτό θα κρατούσε την Ελλάδα μακριά από τις συγκρούσεις.
Παράλληλα , εξαντλώντας
κάθε υποκριτική ευγένεια ,κίνησε προς την Ελλάδα με έντεχνο τρόπο την τουρκική
διπλωματία με διάφορες αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον… Και αυτό προκάλεσε
κάποια πρόσκαιρη αγωνία στους βαλκάνιους συμμάχους για το τι επρόκειτο να κάνει
η Ελλάδα .
Όμως η Ελλάδα απάντησε στην τουρκική
δολιότητα την επόμενη κιόλας μέρα και αυτό θα το δούμε αύριο 5 Οκτωβρίου …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου