ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

“Οπτικοακουαστικό ντοκουμέντο. Η ιστορία της Ευαγγελίας Κουτσαντώνη – Αϊβάζογλου που έχασε 23 άρρενες συγγενείς στην Μικρασιατική Καταστροφή“.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Σαν σήμερα το 1913 απελευθερώθηκαν τα Ιωάννινα


Η απελευθέρωση της Ηπείρου κόστισε πολύ αίμα.
 Πριν από 99 χρόνια η διεθνής κοινή γνώμη ήταν στραμμένη στις μάχες μεταξύ Ελληνικού και Τούρκικου στρατού στο Μπιζάνι και στα δύσκολα χώματα της Μανωλιάσσας

( Ένα ιστορικό αφιέρωμα από το Γενικό Επιτελέιο Στρατού μπορείτε να διαβάστε ακολουθώντας το Λινκ:)
http://www.geetha.mil.gr/index.asp?a_id=3005

Η ΙΙ Μεραρχία ήταν εκεί. 


Ο Κωνσταντίνος Καλλάρης πολεμούσε με τους στρατιώτες του σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες. Μαζί του και ο μεγάλος του γιός ο Σπύρος.
Λίγους μήνες πριν, ο Στρατηγός και πρώτος διοικητής της απελευθερωμένης Θεσσαλονίκης είχε βιώσει τη χαρά απελευθέρωσης της Μακεδονίας και όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες των απογόνων του, πολεμώντας στην Ήπειρο θεωρούσε  θέμα ηθικής στρατηγικής και τιμής και οι Ηπειρώτες να ΄΄ανασάνουν΄΄ ελεύθεροι
Η φωτογραφία  από το μέτωπο της Ηπείρου φέρει την υπογραφή του στρατηγού και εκτίθεται στο Πολεμικό μουσείο Θεσσαλονίκης.(Αρχείο Νατάσα Μποζίνη)
Η είδηση ότι ο γιός  έπεσε στη μάχη αλλά και ο τρόπος που ο Κ. Καλλάρης συνέχισε τον πόλεμο και περίμενε την ανακωχή της νύχτα για να θρηνήσει το παιδί του, δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της εποχής και συγκλόνισε την κοινή γνώμη.

Το περιστατικό δημοσιεύει ο
Αθ. Δέμος στο Blog:
http://mathainoumeellinikiistoria.blogspot.com/2011/01/blog-post_341.html

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

" Να διδαχθούμε απ’ τους ήρωες Μπιζανομάχους! 

: Για να γνωρίσουμε την ευσυνειδησία, τον πατριωτισμό, το υψηλό ήθος, την αυτοθυσία στην εκτέλεση του καθήκοντος και το μεγαλείο της ψυχής των πολεμιστών του Μπιζανίου, αρκεί να αναφέρουμε το τραγικό συμβάν με το στρατηγό Κων/τίνο Καλλάρη και το γιο του ανθυπολοχαγό Σπύρο Καλλάρη.

Ο Στρατηγός Καλλάρης ήταν διοικητής της 2ης Μεραρχίας που ήρθε από τη Μακεδονία τον Νοέμβριο του 1912. Ο γιος του Σπύρος Καλλάρης ήταν Ανθυπολοχαγός που υπηρετούσε στην ίδια Μεραρχία. Ο Ανθυπολοχαγός Καλλάρης για αρκετές ημέρες είχε υψηλό πυρετό και ο γιατρός δεν του επέτρεπε να λάβει μέρος στις μάχες. Ο πατέρας του, όμως, στρατηγός επέτρεψε στο γιο του να φύγει από τη σκηνή και να λάβει πάλι μέρος στον αγώνα.

Είχε σκοτωθεί ο λοχαγός του και ο ανθυπολοχαγός Καλλάρης ανέλαβε τη διοίκηση του λόχου του. Σε λίγο άρχισε η επίθεση. Οι άνδρες του λόχου άρχισαν να ζαλίζονται από τις σφαίρες και τις οβίδες που έπεφταν βροχή. Ο νέος Καλλάρης σηκώνεται όρθιος, σύρει το σπαθί του, ορμά εμπρός και παρασύρει πλέον το λόχο του με ενθουσιασμό στην ηρωική επίθεση. Μια σφαίρα βρήκε τον ανθυπολοχαγό στο μέτωπο και τον σκότωσε.

Ο Στρατηγός με σκυθρωπή σοβαρότητα άκουσε την ιστορία του θανάτου του παιδιού του. Κατόπιν ερώτησε: «Τον έχετε εδώ; Χωρίς να απαντήσει ο επιτελάρχης οδήγησε τον Στρατηγό στη σορό του γιου του. 

Ο Καλλάρης έβγαλε το πηλίκιό του… σκύβει, ασπάζεται το αιματωμένο μέτωπο του παιδιού του και λέει με μεγάλη ηρεμία: «Η ημέρα αυτή, παιδί μου, είναι ημέρα ευτυχίας διά τον στρατηγόν και δυστυχίας διά τον πατέρα. Ανθυπολοχαγέ Καλλάρη, εξετέλεσες λαμπρά το καθήκον σου. Εύγε! Aιωνία σου η μνήμη, παιδί μου»!

Και επανέλαβαν οι παρευρισκόμενοι με δάκρυα: «Αιωνία σου η μνήμη».
Ο Στρατηγός στράφηκε κατόπιν προς τον υπολοχαγό Τσακμάκη και του είπε: «Φροντίσατε, παρακαλώ, διά την κηδείαν του παιδού μου».
 
Έπειτα είπε στον δεκανέα που τον ακολουθούσε: «Φέρε μου τη φοράδα μου. Οι κύριοι αξιωματικοί επί των ίππων τους»!.. Έφυγαν όλοι καλπάζοντας γιατί σε λίγο θα άρχιζε η μάχη. Ο Στρατηγός όλη την ημέρα διηύθυνε τη μάχη, που ήταν μια από τις πιο πεισματώδεις μάχες όλου του πολέμου.
Το βράδυ αργά επέστρεψε στη σκηνή, όπου είχαν ετοιμάσει το νεκρό. Κατέβηκε από το άλογό του, μπήκε μέσα στη σκηνή, έσφιξε το μέτωπό του και έκλαψε σαν πατέρας, σαν άνθρωπος, αφού σαν στρατηγός εξετέλεσε σπαρτιατικότατα το καθήκον του…
Στις 17 Ιουνίου 1913 ο γενναίος αυτός στρατηγός έδιωξε τους Βουλγάρους από τη Θεσσαλονίκη που την απειλούσαν.
Η πόλη των Ιωαννίνων ετίμησε τον Στρατηγό Κων. Καλλάρη, δίνοντας το όνομά του σε μια από τις οδούς της πόλης.
Πολλά είναι τα διδάγματα που μας κληροδότησε ο Στρατηγός Κ. Καλλάρης με την υποδειγματική συμπεριφορά του ως στρατηγός και ως άνθρωπος.''



Ο Σπύρος Καλλάρης γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα του χρόνια,στην Κέρκυρα το 1889.

Από τις επιστολές του είναι φανερό ότι μέχρι το τέλος της ζωής του διατηρεί την κουλτούρα του Ιονίου, σε τρόπους και γραφή.
Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους.   Ήταν αυτόπτης μάρτυρας και πρωταγωνιστής στις μάχες των Γιαννιτσών, στη στροφή του στρατεύματος προς τη Θεσσαλονίκη, στις μαχες της Ηπείρου.

Στις επιστολές του περιγράφει τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την είσοδο του στρατού στη Θεσσαλονίκη, την κατάσταση στο Διοικητήριο, τη χαρά για το λίγο νερό που βρήκαν οι στρατιώτες για να πλυθούν, μετά από πολύ καιρό, την αγωνία της επόμενης ημέρας που τον ΄΄ήθελε΄΄ στην Ήπειρο.

Για τον Στρατηγό Κωνσταντίνο Καλλάρη  η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το παρασκήνιο στο οποίο πρωταγωνίστησε, μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση, ήταν από τις σημαντικότερες στιγμές, στην στρατιωτική του ζωή.

Η απελευθέρωση της Ηπείρου όμως ήταν η σημαντικότερη στιγμή στη ζωή ενός πατέρα που είδε τον γιό του να πέφτει  στη  μάχη υπέρ της πατρίδας.
Κατά τη είσοδο της μεραρχίας του στα Ιωάννινα οι αρχές της πόλης, για να τον τιμήσουν, του χάρησαν ένα γιαταγιάνι.

Το κράτησε κειμήλιο μνήμης, μέχρι την τελευταία του ημέρα.
Ήταν ο ελάχιστος φόρος τιμής απέναντι στους στρατιώτες  και τους εθελοντές από την Κρήτη, την Κύπρο, ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και από το θάνατο του γιού του

Αυτό το κειμήλιο φύλαξαν ευλαβικά οι κόρες του αγαπημένου του ανηψιού και στρατιωτικού γιατρού Ιωάννη Καλλάρη, και σήμερα εκτίθεται στο Πολέμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης


Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, χιλιάδες Ηπειρώτες ανά τον κόσμο φέρνουν στη μνήμη τους τη χαρά της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων αλλά και το κόστος σε ψυχές, που πίστεψαν και θυσιάστηκαν ώστε η Ήπειρος να αποτελέσει και πάλι, κομμάτι της ελέυθερης Ελλάδας.
 Στο Blog  epirus-ellas αποτυπώνονται οι λόγοι να αντισταθούμε στη λήθη:

<a href="http://www.epirus-ellas.gr/2010/02/21-1913.html#.T0OEpAkfFEg.blogger">21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1913, ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. ~ Epirus-Ellas.</a>

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Ηπείρου.



Το 1913 με την απελευθέρωση της Ηπείρου, η Ελλάδα αποκατέστησε τα σημαντικότερα γεωγραφικά της όρια.

ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ

Καμία κρίση αρχών, οικονομική, πολτική και κοινωνική δεν μπορεί να επηρεάσει το ενδιαφέρον των απανταχού Ελλήνων, όχι απλώς να μνημονεύουν αλλά να συντηρούν την ανάγκη για σεβασμό στην ιστορική μνήμη. 
Είναι ο τρόπος για την κοινωνική συνοχή, που τούτος ο τόπος τον έχει ζητούμενο από την επανάσταση του 1821, ενώ άλλες χώρες τον βιώνουν, επί αιώνες, ώς κεκτημένο. 

ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ



Υπερασπιζόμενη την ιστορική μνήμη, η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας είχε την εξαιρετική ιδέα να προτείνει στον ΕΛΤΑ, την έκδοση αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων, με θέμα την απελευθέρωση της Ηπείρου.
Παραθέυουμε την αντίστοιχη επιστολή:

 ''Συμπληρώνονται σε λίγους μήνες τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Ηπείρου και η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος, η κορυφαία αποδημική οργάνωση των Ηπειρωτών, έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών και δράσεων, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ηπείρου, αλλά και τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης ,για τον λαμπρό γιορτασμό της επετείου.

Στα πλαίσια των πρωτοβουλιών της, ενέταξε και την έκδοση ειδικής επετειακής αναμνηστικής σειράς από ταΕΛΤΑ, ύστερα από πρόταση του Αντιπροέδρου της Κώστα Κωνή, προς την διοίκηση των οποίων έστειλε την παρακάτω επιστολή.

Η Πανηπειρωτική, θεωρεί δεδομένη την έκδοση της αναμνηστικής επετειακής σειράς, και είναι στην διάθεση κάθε Ηπειρώτη, να δεχθεί προτάσεις για το περιεχόμενο των γραμματοσήμων που θα υποβάλλει στην διοίκηση του Κρατικού φορέα.

Η επιστολή που στάλθηκε στην διοίκηση των ΕΛΤΑ είναι η παρακάτω.

Προς
1. Πρόεδρο του Δ.Σ. - ΕΛΤΑ κ. Πάνο Βουρνά
2. Διευθύνοντα Σύμβουλο ΕΛΤΑ κ. Χρήστο Βαρσάμη

Θέμα: Έκδοση αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων επ' ευκαιρία της συμπλήρωσης
100 χρόνων από την απελευθέρωση της Ηπείρου από τον τουρκικό ζυγό.

Κύριοι.
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος είναι η κορυφαία Οργάνωση των αποδήμων Ηπειρωτών, η οποία εκφράζει την δυναμική 400 και πλέον οργανώσεων (Ομοσπονδίες - Αδελφότητες- Ενώσεις) του λεκανοπεδίου Αττικής και διατηρεί άρρηκτους δεσμούς με τις 120 ηπειρωτικές οργανώσεις του εξωτερικού, με τις οποίες συνεργάζεται σε θέματα που αφορούν τους ομογενείς μας.

Στα εβδομήντα τέσσερα χρόνια δράσης της (έτος ιδρύσεως 1937) έχει παρουσιάσει σημαντικό και αποτελεσματικό έργο όσον αφορά την ανάπτυξη της Ηπείρου (7 Παγκόσμια Πανηπειρωτικά Συνέδρια και δεκάδες επιστημονικές Ημερίδες) και της Αποδημίας, ιδιαίτερα δε στον εθνικό μας πολιτισμό και τη λαϊκή παράδοση, με πλήθος εκδηλώσεων οι οποίες συγκεντρώνουν κάθε φορά εκατοντάδες χιλιάδες Ηπειρώτες και τυγχάνουν μεγάλης προβολής από τα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. και τον ηπειρωτικό και αθηναϊκό τύπο.
 

Το 2012-13 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Ηπείρου από τον Τουρκικό ζυγό και την ενσωμάτωση της περιοχής στον εθνικό κορμό.

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος, κατ΄ απαίτηση του συνόλου του Αποδήμου Ελληνικού Ηπειρωτισμού και ιδιαίτερα των Αποδήμων Ηπειρωτών του Εξωτερικού( Αυστραλίας, Αμερικής, Καναδά, Αφρικής και Ευρώπης), προκειμένου να τιμηθεί το Ιστορικό αυτό γεγονός, αλλά και για την διατήρηση της ιστορικής μνήμης, ανέλαβε πρωτοβουλίες, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ηπείρου, αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση των Ηπειρωτικών περιοχών που απελευθερώθησαν, για την διοργάνωση εκδηλώσεων που ανταποκρίνονται στην σημασία της επετείου, ειδικά την κρίσιμη αυτή περίοδο για την χώρα μας.

Επιπρόσθετα, θέλει να εντάξει, με την δική σας συμμετοχή και συνεργασία, την έκδοση, από τον Κρατικό φορέα παροχής καθολικών ταχυδρομικών υπηρεσιών, τον ΕΛΤΑ, μιας επετειακής αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων, με το σχετικό λεύκωμα, με θέμα την ''Απελευθέρωση της Ηπείρου 1912-1913'' και την παρουσίαση της έκδοσης αυτής σε ημερομηνία που από κοινού θα συναποφασίσομε για τις αρχές του 2013 και όχι πέραν της 21ης Φεβρουαρίου ημέρα συμπλήρωσης 100 ετών από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων όπου κορυφώνονται οι επετειακές εκδηλώσες.
 

Παρακαλούμε να ενστερνιστείτε την πεποίθηση μας, ότι ο ΕΛΤΑ, με την έκδοση αυτή, θα συμβάλλει τα μέγιστα, για να γιορταστεί η ''λαμπρή γιορτή'' που έτσι την αποκαλούμε εμείς οι Ηπειρώτες, και να βοηθήσετε στην έκδοση της αναμνηστικής αυτής σειράς.
 

Από την πλευρά μας είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε στην έκδοση και να συνεργαστούμε μαζί σας, στην επιλογή και την επιμέλεια της έκδοσης και σε ότι άλλο κρίνετε απαραίτητο.

Ευελπιστούμε σε μια δημιουργική συνεργασία και σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την ανταπόκρισή σας.
 

Με εκτίμηση.
 
Ο Πρόεδρος
Γιώργος Οικονόμου

Ο Γεν. Γραμματέας 
 Ιπποκράτης Μιχ. Κατσένης 

Ο Αντιπρόεδρος
 Κώστας Κωνής΄΄

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΛΛΑΡΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ


Στους Βαλκανικούς πολέμους και στο Μπιζάνι της Ηπείρου, ο Στρατηγός Καλλάρης είδε τον γιό του Σπύρο να πέφτει στη μάχη.

Στον Α Παγκόσμιο πόλεμο ο δεύτερος γιός του ο Άγγελος υπηρετούσε στα μέτωπα της Μακεδονίας.

Την καρτ ποστάλ που βρέθηκε στο ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΛΑΡΗ, έστειλε ο Άγγελος από τη Θεσσαλονίκη στην μικρή του αδερφή την οποία αποκαλεί με το χαϊδευτικό Μπεμπέκα.

Σημειώνει μάλιστα ότι  το στιγμιότυπο είναι μετά τη μεγάλη φωτιά του 1917 και όχι πριν όπως αναγράφεται στην εκτύπωση.