Πρώτο επεισόδιο: Οι τελευταίες δραματικές ημέρες, πριν και μέχρι την καταστροφή της Σμύρνης, μέσα από εξαιρετικούς ομιλητές και από τα αρχεία και την ματιά που προσέγγισαν, έδρασαν και επέδρασαν στα γεγονότα 2 από τους βασικούς πρωταγωνιστές της εποχής ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και ο Ύπατος αρμοστής της Ελλάδας, στη Σμύρνη. Αριστείδης Στεργιάδης
..και όπως λέει ένας σπουδαίος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ : ΄΄Όσα περισσότερα μαθαίνεις για την ιστορία τόσα λιγότερα είναι αυτά που τελικά,διαπιστώνεις ότι ξέρεις...΄
Στηνφωτογραφία ο Αρχιεπίσκοπος κρατά και δείχνει στους Έλληνες της Σμύρνης, το τηλεγράφημα του Ελ Βενιζέλου, που τους ενημερώνει ότι σε λίγες ημέρες τα συμμαχικά στρατεύματα θα προελάσουν στη Σμύρνη. Η μεγάλη ιδέα σε τροχιά..
Ανάμεσα στους αξιωματικούς που αποβιβάστηκαν στη Σμύρνη ήταν και ο νεαρός γιος του Κωνσταντίνου Καλλάρη, ο Άγγελος. Πριν τον πόλεμο ζωγράφιζε και έγραφε στίχους. Ουδέποτε επέστρεψε. Έπεσε δίπλα στο πολυβόλο του καλύπτοντας την άτακτη υποχώρηση του Ελληνικού στρατού. Είναι αυτά τα μικρά της ιστορίας που χάθηκαν στη λήθη
ΑΚ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σημαντικές μορφές που διαδραμάτισαν καίριο ρόλο κατά την ιστορική περίοδο από την αρχή του νέου ελληνικού κράτους έως το 1967. Μορφές που η συμβολή τους στη νεότερη ελληνική Ιστορία δεν έχει εκτιμηθεί όπως θα έπρεπε. Πρόσωπα που η ζωή τους και το έργο τους, όπως και οι πολιτικοί κοινωνικοί τους αγώνες, παραμένουν ακόμα άγνωστα ή αδιευκρίνιστα στο ευρύ κοινό.
Τα εν λόγω άτομα, με κριτήριο την επίσημη αλλά και την επιλεγόμενη «Μικρή Ιστορία», παρουσιάζουν ένα, άκρως ενδιαφέρον, κοινό στοιχείο. Θεωρούνταν από φίλους και εχθρούς ικανά προκειμένου να χαράξουν και να εφαρμόσουν μια πολιτική διαφορετική από του συρμού, δηλαδή μια πολιτική των άκρων, πολλάκις ιδιαιτέρως επιβλαβή για τον ελληνικό λαό, γηγενή και αλύτρωτο. Πρόσωπα προερχόμενα από όλες τις παρατάξεις, όλες τις κοινωνικές τάξεις που, κάποια δεδομένη στιγμή, αποτόλμησαν να τις εγκαταλείψουν ή να τις παρασύρουν, ακολουθώντας το προσωπικό τους ιδεώδες.
Τα εν λόγω άτομα, με κριτήριο την επίσημη αλλά και την επιλεγόμενη «Μικρή Ιστορία», παρουσιάζουν ένα, άκρως ενδιαφέρον, κοινό στοιχείο. Θεωρούνταν από φίλους και εχθρούς ικανά προκειμένου να χαράξουν και να εφαρμόσουν μια πολιτική διαφορετική από του συρμού, δηλαδή μια πολιτική των άκρων, πολλάκις ιδιαιτέρως επιβλαβή για τον ελληνικό λαό, γηγενή και αλύτρωτο. Πρόσωπα προερχόμενα από όλες τις παρατάξεις, όλες τις κοινωνικές τάξεις που, κάποια δεδομένη στιγμή, αποτόλμησαν να τις εγκαταλείψουν ή να τις παρασύρουν, ακολουθώντας το προσωπικό τους ιδεώδες.
