Η Ιστορία της Σχολής Ευελπίδων και η Οικογένεια Καλλάρη

Η έρευνα στο αρχείο συνεχίζεται και αποκαλύπτει  πολύτιμα ντοκουμέντα, πληροφορίες και έγγραφα για τη Σχολή Ευελπίδων και γενικότερα την εκπάιδευση του στρατού στην Ελλάδα.
 Η σχέση και η αφοσίωση της οικογένειας στο στρατευμα, ξεκινάει  μετά την επανάσταση του 1821, στην εποχή του Καποδίστρια και συνεχίζεται μέχρι και την Μικρασιατική Εκστρατεία.

 Ο Κ. Καλλάρης εκτός από απόφοιτος της Σχολής, διετέλεσε καθηγητής της και διοικητής το 1912.
Οι δύο γίοι του Σπύρος και Άγγελος, ο πρώτος απόφοιτος ο δεύτερος πρόλαβε να φτάσει μέχρι το τρίτο έτος, έπεσαν στα μέτωπα της Ηπείρου και του Εσκί Σεχίρ αντίστοιχα.
 Για τη στοιχειοθέτηση αυτού του νέου κεφαλαίου που προκύπτει από το Αρχείο του Στρατηγού αλλά και την αξιοποίηση του υλικού υπέρ της ιστορίας, απευθυνθήκαμε καταρχήν στους καθηγητές που διδάσκουν ιστορία στη Σχολή.
Η ανταπόκριση του καθηγητή και συγγραφέα κ. Ανδρέα Καστάνη ήτανε άμεση και πολύτιμη. Στην πρώτη μας συνάντηση συνέβαλλε με σημαντικά στοιχεία για το μητρώο του Γεωργίου Καλλάρη.
Συνεκτιμήσαμε ότι τα αδημοσίευτα στοιχεία που αφορούν στην εκπαίδευση του στρατεύματος αλλά και τη σκιαγράφιση ιστορικών προσώπων, θα συμβάλλουν στο να φωτίσουν πολλές άγνωστες πτυχές.
(Βιογραφικό του Α. Καστάνη: http://arxiokallari.blogspot.com/2012/04/blog-post_18.html )

Η Σχολή Ευελπίδων ήταν το ΄΄δεύτερο σπίτι΄΄ της οικογένειας και ασφαλώς και δική μας προτεραιότητα να φωτίσουμε την ιστορία της και τα πρόσωπα που θήτευσαν εκεί και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα γεγονότα.

Η οικογένεια Καλλάρη και οι αγώνες των Ελλήνων
  
Ο Γεώργιος Καλλάρης αφού είχε δηλώσει εθελοντής για την απελευθέρωση της Χίου στη συνέχεια κατατάχθηκε, το 1828 στο τακτικό Ιππικό.
Το 1851 υπηρέτησε στη Σχολή Ευελπίδων με το βαθμό του υπίλαρχου ως αξιωματικός επιθεωρήσεως.
Απεβίωσε με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη τον Σεπτέμβριο του 1874.
Ακριβώς ένα χρόνο πριν είχε προλάβει να εγγράψει στη Σχολή Ευελπίδων τον γιό του Κωνσταντίνο Καλλάρη σε ηλικία 15 ετών.
Μάλιστα στο Αρχείο της Μαρίας Καλλάρη βρέθηκε και το έγγραφο από το τότε Φρουραρχείο Αθηνών που επιβεβαίωνε την εγγραφή και ανέφερε ότι το ποσό των διδάκτρων ήταν 1000 δρχ ανα έτος.

Εγγραφή του Κ. Καλλάρη στη Σχολή Ευελπίδων

(το έγγραφο εκτίθεται στην περιοδική έκθεση: Το Αρχείο Καλλάρη Ανοίγει΄΄  που φιλοξενείται στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης : http://arxiokallari.blogspot.com/p/blog-page_01.html )
Ο νεαρός Κ. Καλλάρης αποφοίτησε το 1880.
Το 1897 διετέλεσε καθηγητής, έγγραφε βιβλιά και προτάσεις για τη βελτίωση της εκπαίδευσης στο στράτευμα.
Το 1912 ήταν ο τελευταίος διοικητής της πριν διακοπεί η λειτουργία της Σχολής, λόγω του Α΄Βαλκανικού Πολέμου

Ο γιός του Σπύρος, Εύελπις και αυτός στέλνει γράμματα και κάρτες από την Κέρκυρα όπου σπούδαζε στο προπαρασκευαστικό τμήμα της Σχολής.
Στη συνέχεια ώς απόφοιτος Ανθυπολοχαγός γράφει από τα μέτωπα. Βιώνει την απελευθέρωση των Γιαννιτσών και της Θεσσαλονίκης.
Θα πέσει μαχόμενος υπέρ της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων.

Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος θα βρει των δεύτερο γιό του Καλλάρη τον Άγγελο. στο τρίτος έτος της Σχολής.
Δεν θα προλάβει να αποφοιτήσει καθώς από τα μέτωπα της Μακεδονίας θα φύγει κατευθείαν για την Μ. Ασία.
Ο Στρατηγός Νίδερ σε επιστολές του προς τον φίλο του Κ. Καλλάρη μεταφέρει τα νέα του Άγγελου.
Τον Άυγουστο όμως του 1920 ο Άγγελος θα πέσει στη μάχη του Ούσακ.
Στην αρχή θεωρήθηκε αγνοούμενος όπως έγραφαν και οι εφημερίδες της εποχής.

Λίγο αργότερα και εφόσον επέστρεψαν οι συμπολεμιστές του, η οικογένεια έμαθε ότι ο Άγγελος καλυπτε από το οπλοπολυβολείο του, την άτακτη υποχώρηση.